«Ես միշտ ասում եմ՝ անխիղճ ժամանակներում խղճի մասին պիտի նկարահանես»

Ֆիլմերի հեղինակ, կինոռեժիսոր ԷԴԳԱՐ ԲԱՂԴԱՍԱՐՅԱՆԸ «Իրատես de facto» ակումբում ասաց, որ երեք տարի է՝ ֆիլմ չի նկարահանում: Մի քանի նախագիծ ունի, բայց ֆինանսավորում չկա։ «Դա հետաքրքիր չէ, պետք չէ, չեն նայի, վարկանիշ չի ունենա: Չեմ կարող նկարահանել ֆիլմ, որ փչացնում է երեխաներին, ոչնչացնում ազգը: Ես Աստծուց վախենում եմ»,- ասաց ռեժիսորը, տեղեկացնելով, որ նախագծերից մեկը գեղխորհուրդ է անցել, բայց ասել են` չի կարելի, դու ունես անավարտ ֆիլմ, որի մեջ կա պետական մասնաբաժին, և ինքնըստինքյան ցմահ նկարահանելու իրավունքից զրկված է:
Անավարտ ֆիլմը «Ներում» է կոչվում, թեման հենց ներումն է: «Ես միշտ ասում եմ, անխիղճ ժամանակներում խղճի մասին պիտի նկարահանես»,- ընդգծեց ռեժիսորը: Ազգային կինոկենտրոնը ֆինանսավորել է, բայց մասնավոր ներդրումը, որ պետք է արվեր, չի արվել: Խնդիրը, սակայն, միայն ֆինանսը չէ: Ֆիլմը պետք է վերանկարահանվի, դերասանական խաղը շատ բարդ է, ոչ բոլորն են գոհացնում ռեժիսորին: «Սցենարի հեղինակը ես եմ: Ինձ ասացին՝ այդ սցենարը Շոն Պենի համար է գրված, մի նկարահանիր: Կնկարահանես Ամերիկայում: Ես չլսեցի: Ֆիլմը տարօրինակ կառուցվածք ունի, շատ եմ սիրում այն, բայց չգիտեմ` մի օր կտեսնե՞մ, թե՞ ոչ: Գլխավոր հերոսին ամբողջ ֆիլմում չեք տեսնում, ձայնն է լսվում միայն։ Գլխավոր հերոսը կինոխցիկն է, մի մարդ, որ վերադառնում է քաղաք` ներողություն խնդրելու 11 մարդուց, որոնց կյանքը կոտրել է` սիրուհու, կնոջ, թերզարգացած երեխայի: Ներում է ստանում միայն մի հոգուց` իր տղայից»:
Ռեժիսորը հավելեց, որ ֆիլմը հետաքրքիր փորձ է իր համար: Կինոկենտրոնում հաստատված մյուս սցենարը երեք նովելից է բաղկացած. 11-րդ դարն է, 19-րդի վերջն ու ժամանակակից շրջանը: Ռեժիսորը չի ցանկացել, որ 11-րդ դարի իր ֆիլմում ժամանակակից հայերենով խոսեն: Պարզապես չի հավատում դրան: Ռամիկները գրաբարով չեն խոսել: Նրա հորդորով` Վանի շրջանում լուրջ ուսումնասիրություններից հետո թարգմանել են երկխոսությունները: «Ես նայեցի ու մարմինս հաճույքից փշաքաղվեց, ասացի՝ այսպես կլինի կինոն: Հետաքրքիր փորձ է, չտեսնված լեզու, գրաբարի էլեմենտներով, 70 տոկոսը հասկանալի է, 30 տոկոսը պետք է թարգմանվի տիտրերով: Ֆիլմը «Ճանապարհ» է կոչվում. ճանապարհի սկզբում մի մարդ ես, վերջում` ուրիշ: Բայց պարզվում է՝ ամենադժվար ճանապարհը մեկուկես մետրն է»։
Էդգար Բաղդասարյանը հեղինակ է «Արարատից Սիոն», «Մարիամ», «Սուրբ ծեսերի երկիրը» և այլ ֆիլմերի:

Զրույցը` Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆԻ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ